1968 godine, filmom “Planeta majmuna” sa Čarltonom Hestonom u glavnoj ulozi, počeo je slavni naučnofantastični serijal. U tom filmu, čija se radnja odvija u dalekoj budućnosti, ruši se jedan svemirski brod a grupa astronauta sleće na planetu gde inteligentni majmuni vladaju ljudima. U bioskope uskoro stiže najnoviji film iz serijala, „Uspon planete majmuna“, koji hronološki prethodi svim ostalima, i objašnjava dogadjaje koji su doveli do dominacije majmuna.
Vil Rodman – koga glumi Džejms Franko – je naučnik koji radi za veliku farmaceutsku kompaniju. On sprovodi istraživanja u želji da razvije lek koji obnavlja oštećeno moždano tkivo kod ljudi. Njegov krajnji cilj je da izleči Alchajmerovu bolest, što je njemu lično veoma važno jer od nje boluje njegov otac. U želji da napreduje u istraživanju, Vil eksperimentiše na šimpanzama.
Lek podstiče rad mozga a to se jasno vidi kod Cezara, malog šimpanze koji je bio izložen leku u materici, jer su naučnici lek dali njegovoj majci. Vil usvaja mladunče šimpanze i podiže ga u svojoj kući. Cezar uči da čita i piše, i razvija veliku privrženost svojoj ljudskoj porodici. Ali njegova životinjska priroda se sukobljava sa ljudskim vaspitanjem.
Cezar je ipak – šimpanza. On napada komšiju koji maltretira Čarlsa, Vilovog oca. Vil više ne može da zadrži Cezara, i vodi ga u zoološki vrt, u uverenju da će mu prijati društvo pripadnika iste vrste. Ali zoološki vrt za primate, San Bruno, podseća da zatvor gde su životinje zaključane u kavezima. Prvi put u svom životu, Cezar se suočava sa mračnom stranom ljudskih bića. On započinje pobunu.
Reditelj Rupert Vajat stvorio je naučnofantastični film sa filozofskim konceptom i sjajnim specijalnim efektima. Priča je ispričana iz Cezarevog ugla, i objašnjava šta je dovelo do nadmoći majmuna u ranijim nastavcima serijala.
Endi Serkis tumači kompleksan lik Cezara.
“On je u početku naivno, nedužno dete. Iznenada postaje svestan da je ovaj svet surovo mesto i da mora da donese neke upečatljive odluke da bi preživeo”, priča Serkis.
Da bi tumačio Cezara, Serkis je proučavao pokrete pravih primate. Izrazi njegovog lica preneti su na majmuna tehnikom beleženja pokreta koju je prvi put uveo Piter Džekson 2005. u filmu “King Kong”. Serkis je tada tumačio King Konga, istom tehnikom kao sada Cezara, ali razlika je u tome što Cezar, kao kompjuterski generisani primat, izgleda daleko realističnije, u interakciji sa drugim likovima.
Ključni momenti filma nagoveštavaju kraj čovečanstva u svom sadašnjem obliku, i nastanak nove ere – a takodje obećavaju nove nastavke koji će hronološki prethoditi serijalu “Planeta majmuna”.