Od samog početka priče o Bregzitu, u Briselu naglašavaju da im je zadatak broj jedan da osiguraju prava za gotovo tri i po miliona Evropljana koji trenutno rade i žive u Velikoj Britaniji i nakon što ta zemlja marta 2019. i zvanično ode iz evropskog društva.
Generalno, sa tim se slaže i London ali, prema planu britanske vlade, fokus je samo na Evropljanima koji su u Britaniju došli do aktiviranja člana 50 Lisabonskog sporazuma, marta ove godine. Medjutim, bezbroj pitanja ostaje otvoren i Žozef Muskat, premijer Malte, koja još koji dan predsjedava Unijom se s pravom pita:
"Evropljani koji su tamo došli do odredjenog datuma biće tretirani na jedan, a drugi, koji su došli nakon tog datuma, na drugi način. Šta je sa onima koji nisu evropski gradjani a u nekom su odnosu sa Evropljanima koji imaju neki status u Velikoj Britannji? Mi bismo željeli takvu situaciju u kojoj je jasan i pošten tretman svih. Očigledno nam treba mnogo više detalja i očekujemo ih narednih mjeseci."
"Ako poredimo sadašnji nivo gradjanskih prava sa onim što se predlaže, sasvim jasno je da se radi o umanjenju gradjanskih prava," dodaje predsjednik Evropskog savjeta, Donald Tusk.
Jedan od ključnih problema je što Britanci, nakon razdruženja, ne žele da priznaju jurisdikciju Evropskog suda za ljudska prava u slučajevima gdje bi bili uključeni evropski gradjani koji tamo žive, već predlažu formiranje nekog novog sudskog tijela.
"Ja jednostavno ne mogu da zamislim situaciju u kojoj bi Evropski sud za ljudska prava bio isključen iz ovoga," ističe predsjednik Evropske komisije, Žan-Klod Junker.
Prema nezvaničnim informacijama, detalji britanskog plana, dostavljeni Evropskoj komisiji danas poslijepodne nisu bacili više svjetla ni jasnoće na cijelu situaciju. „Analiziraćemo, konsultovati evropske institucije i sa Britancima za sto opet sjesti 17. jula“, saopšteno je tim povodom iz Komisije.