U nedavnom izveštaju Svetskog institute za resurse navodi se da bi uzgoj ribe, na globalnom nivou, do sredine veka trebalo da se udvostruči da bi zadovoljilo porebe stanovništva.
U koritu jednog drevnog jezera, 26 kilometara severno od granice Kalifornije i Meksika, u svežoj vodi rađa se novi život.
“Ovo je verovatno najveće uzgajalište somova, sa ove strane Misisipija, najveća u Kaliforniji ”, kaže koosnivač ribnjaka Imperijal, Kreg Eliot .
On ističe da više puta nedeljno, hiljade kilograma ribe, iz njegovih ribnjaka, završi na azijskom tržištu, na kome vlada velika potražnja za svežom, živom ribom.
“U stvari, mi nismo u stanju da proizvedemo dovoljnu količinu ribe i zadovoljimo potražnju. ”
A rastom potražnje raste i broj ribnjaka.
Majk Velings je osnivač Aqua - Sparka-a.
“To je relativno nova industrijska grana sa godišnjim rastom od 9 odsto i naša je namera da taj trend rasta držimo još nekoliko decenija.”
Međutim, Majie Velings, koji investira u akvakulturu, ima veće ambicije. On kaže da je Kina vodeća zemlja u uzgoju ribe u ribnjacima dok u Sjedinjenim Državama ima samo nekoliko uzgajališta.
“Sjedinjene Države se u velikoj meri oslanjaju na uvoz divlje ulovljene ribe, a samo 1 odsto ribnjaka u svetu, je u Sjedinjenim Državama.”
A, to je zato što je uzgajanje riba težak posao, kaže Kreg Eliot.
“Ribe stavljate u ribnjak kada su sićušne i potrebno je da prođe 18 meseci do 2 godine pre nego što dostignu težinu od kilograma do kilo i po. Imate velikih izdataka, a na profit morate prilično, dugo da čekate.”
Tu je i briga za prirodnu okolinu. Aktivista Nejtan Viver ukazuje na posledice nepojedene riblje hrane i drugog otpada u ribnjacima, uporedo sa prirodnim prehrambenim lancem.
“Mnoge ribe koje volimo da jedemo su velike ribe, grabljivice poput tune ili lososa koje se visoko kotiraju u prehrambenom lancu. Zato ako želite da uzgajate velike ribe, odnosno tune i losose, koje se hrane manjim ribama, te manje ribe morate da lovite u okeanima.”
Međutim Svetski institut za resurse kaže da se javna politika, tehnologija kao i privatne inicijative menjaju na bolje. Na primer američki lanac prehrambene robe “Whole Foods” prodaje ribe iz uzgajališta koja ne koriste pesticide, antibiotike niti hormon rasta.
Da bi akvakultura nastavila da raste, Svetski institut za resurse poziva na investiranje u tehnološke inovacije u cilju suzbijanja i kontrole bolesti u uzgajalištima i prebacivanje na uzgoj riba koje su nisko u lancu ishrane poput somova.
Ribe u Kregovom uzgajalištu hrane se pretežno vegeterijanskom hranom. A što se tiče zagađenosti Kreg kaže:
“Ne preterivati u hrani ni u količini ribe u ribnjaku i neće biti problema sa zagađenjem.”
A to je još jedan razlog što planira da proširi uzgajalište.