Sovjetski Savez je u periodu izmeðu 1949. i 1956, odnosno pre usvajanja sporazuma o zabrani nuklearnih probi 1963. godine u Kazahstanu izveo èetiri nadzemne nuklearne probe. Istraživanje, objavljeno u nanovijem broju amerièkog èasopisa Nauka, ukazuje na uverljivu vezu izmeðu tih proba i poveæane stope genetske mutacije kod ljudi koji su živeli u radijusu do 100 kilometara od mesta nuklearnih probi. Jedan istraživaèki tim, u èijem su sastavu nauènici iz Rusije, Kazahstana, Finske i Britanije, ispitao je uzorke krvi tri generacije ljudi koji su živeli blizu mesta ekplozije ili pak uèestvovali u izvoðenju tih proba. Izvršeno je poreðenje tih uzoraka krvi sa DNK-om kazahstanskih porodica u udaljenim, nekontaminiranim oblastima. Lider nauèno-istraživaèkog tima, Jurija Dubrova sa Univerziteta Lešester u Engleskoj navodi da je prva generacija ljudi sa kontaminiranog podruèja imala gotovo dvosstruko bržu genetsku mutaciju u odnosu na nekontaminirane žitelje. Sve èetiri ekslozije us izvršene za života prve generacije.
“Dakle, radi se o eksponiranosti relativno visokom nivu jonizirajuæe radijacije, u periodu izmeði 49. i kraja 50-tih”.
Dvostruko brža mutacija u prvoj generaciji ljudi mogla bi se protumaèiti kao dovoljan dokaz o fizièkim posledicama nuklearne radijacije. No, nauèno istraživaèka grupa Jurije Dubrove (muško ili žensko?) otkrila je još èvršæe dokaze kod dece iz naredne generacije, kod koje je takoðe ustanovljena brža mutacija nego kod ljudi iz nekontaminiranih oblasti, mada ne jednako brze kao kod njihovih roditelja. Tempo mutacijskih promena se smanjuje sa svakom narednom generacijom, što Dubrova tumaèi time što je svaka sledeæa generacija bila izložena sve manjem broju nuklearnih proba. Rezultati tog istraživanja takoðe su potvrdili nalaze drugog, kontroveznog istraživanja od pre šest godina u kojem se ustanovljava veza izmeðu genetske mutacije i èernobilske nuklearne katastrofe iz 1986. Meðutim, ta studija je kritikovana zbog toga što se u njoj pravi poreðenje izmeðu ljudi, koji žive u Èernobilu i Londonu. U novoj studiji ta se manjkavost nastojala izbeæi istraživanjem stanovništva koji žive u sliènim uslovima.