Prvi doseljenici evropskog porekla stigli su u ove krajeve 1788. na splavovima kojima su prebacivali pokuæstvo pa èak i stoku. Ti splavovi su zatim rastavljani a drvo korišæeno za izgradnju prvih brvnara. Evropski doseljenici su vremenom potisnuli Indijance iz te oblasti i do sredine 19 veka, 8000 reènih brodova godišnje pristajalo je u prepuna pristaništa Sinsinetija. Poznat kao Svinjopolis (originalno Porkopolis) zbog velikog broja svinja i svinjskih proizvoda, Sinsinati je prerastao u centralni grad Zapada, poznat po ljubavi prema muzici i lepoj umetnosti.
Od Nacionalnog spomenika parnom brodu do fasada radnji nastalih u 19. veku, istorija je svuda prisutna. Medju kostimiranim dobrovoljcima koji doèekuju pridošlice su i Linda Konli i Peti Voli, obuèene u elegantne široke suknje sa žiponom i suncobranom, jer su, kako kažu, u davna doba dame bile dame. Deca na festivalu igraju igre iz 19. veka i uèe da prave kviltove i sapun. Izložbe duž vašarišta ukazuju na nacionalnu istoriju ove reke i istražuju ulogu parnih brodova koji su prevozili Amerikance afrièkog porekla u ropstvo, ali im takodje pomagali da pobegnu od njega.
Ove godine na festivalu uèestvuje 17 parnih brodova medju kojima su autentièni brodovi poput Lepotice iz Luizvila i ornamenatlni brodovi poput Ostrvske kraljice.
: Okupljeni na obali reke Ohajo koja se nalazi u Kentakiju nisu ništa manje veseli. Bil La Grejndž iz Nju Orleansa je na èelu ogromnog karavana kamp kuæica koji je došao u grad Njuport radi ovog Festivala visokih parnih dimnjaka. On kaže da je u toj grupi èak 50 vozila sa kamp kuæicama.
Ovo je peti festival od 1988.godine i na njemu je dostupan èitav spektar muzièkih numera koje su vezane za istoriju reke, od Nešvilskog Blugras benda, preko muzike bluz legende B. B. Kinga do umetnosti brojnih folk izvodjaèa. Šarenoliki cepelini na helijum i varometi, planirani su za finalne dane festivala ovog vikenda.