Mnoge su organizacije kroz istoriju pokušavale da svoje političke ciljeve ostvare terorizmom. Međutim u posljednje vrijeme javljaju se grupe čije su političke ambicije istovremeno i religijske. Različite grupe islamskih ekstremista tzv. džihadista uspjele su već da organizuju napade u Njujorku, Madridu i na Baliju. Mada je termin džihad veoma star, tek se u doba avganistansko-sovjetskog rata odomaćio u jezičkoj upotrebi zapadnih zemalja kao «sveti rat». Osamdesetih godina prošlog vijeka, borci u Avganistanu - među kojima je bio i mladi Saudijac Osama bin Laden - pokrenuli su ustanak protiv Sovjetske okupacije. Često sa američkim oružjem u rukama, ti muslimanski borci govorili su da vode džihad protiv sovjetske okupacije, nazivajući se mudžahedinima – što u prevodu znači «sveti ratnik». Meri Hejbek, nedavno je objavila knjigu o ideologioji džihada. Ona kaže kako je džihad u vrijeme nastanka Islama značio nešto sasvim drugo.
“Vjerovatno u prvim godinama misije proroka Muhameda, džihad predstavljao nastojanje da se razumije to što Muhamed propovjeda, da se vjera prihvati. Medjutim, kasnije je to dobilo drugačije značenje - kao napor da se Božja riječ širi, što je uključilo i borbu. U nekim slučajevima bila je to borba protiv agresora ili onih koji nastoje da spriječe širenje Islama i Božje riječi.”
Danas, mnogi islamski ekstremisti i džihadisti, vjeruju da je nemuslimanski svijet korumpiran i da zapad pokušava da ostvari dominaciju. Bivši funkcioner CIA Majkl Šojer bio je zadužen za lov na Osamu bin Ladena. On kaže da bez obzira na dobronamjernost politika je dodatno osnažila to vjerovanje među džihadistima.
“Iskreno govoreći, aktivnost Sjedinjenih Država i naša spoljna politika osnažila je ideje džihadista. Bilo da se radi o našoj podršcia Izraelu, trenutnom vojnom prisustvu u Avganistanu, Filipinima, u Iraku, ili u Arabiji - još više jača ideju da bi džihadisti trebalo da se bore za odbranu Islama. I nažalost, mi u Americi to često previđamo."
Mnogi džihadisti su sljedbenici Salafizma, koji se izučava u vjerskim školama i medresama. Analitičari kažu da je riječ o trenutno najpopularnijoj islamskoj sekti. Majkl Šojer kaže da Salafizam uči nekoj vrsti istinskog islamskog fundamentalizma koji je ortodoksniji i, po njihovom mišljenju, autentičniji.
“Salafizam je tumačenje Islama koje vjernike upućuje da budu autentični u smislu života proroka Muhameda i njegovih prvih sljedbenika. Riječ je o konzervativnom i do određenog stepena militanom shvatanju. Salafizam odbacuje sve rituale, molitve i procedure koje su se u Islamu akumulirale poslije Muhamedove smrti, i nastoji da vjernike vrati izvornom vjerovanju, na način na koji je to činio prorok."
Nisu svi pobornici Salafizma džihadisti, ali su vođe terorista poput Osame bin Ladena i Abua Musaba al-Zarkavija prihvatile salafizam. Meri Hejbek kaže da za džihadiste, demokratski procesi poput izbora nisu samo nelegitimni, već im se mora pružiti otpor.
“Oni smatraju da je politički proces pogrešan i da bi vjernici trebalo da se vrate nečemu što su po njihovom mišljenju metode proroka Muhameda. Salafisti i džihadisti tvrde da političke partije, izbori i drugi procesi u cijelosti moraju da budu odbačeni."
Analitičari navode da su i muslimani podijeljeni na džihadiste i umjerene. Bivši zamjenik američkog državnog sekretara, Ričard Armitidž kaže da dok taj unutrašnji sukob postoji - rat protiv terorizma neće biti završen.
"Pored rata koji mi vodimo protiv terorista, prisutan je unutrašnji sukob među muslimanima. To je borba modernih islamista koji žele da Islam zauzme poziciju jedne od najvećih svjetskih religija, koja joj pripada. NA drugoj strani su oni koji žele da se vrate u prošlost – u sednmi ili osmi vijek. Njihovo shvatanje vjere je mnogo represivnije i nazadnije. Taj unutrašnji sukob se mora okončati prije nego što uopte dođemo u poziciju da se uspješno borimo sa ekstremistima."
Svijet vrlo dobro zna za ljude koji su poginuli u terorističkim napadima, ali često zaboravlja muslimane koji ginu, uhvaćeni u ratu unutar rata religijskih frakcija.