Naučnici i inženjeri širom planete polako, ali sigurno usavršavaju veštačke udove koje kontroliše mozak, u nadi da će oni postati priuštiviji za pacijente. Istraživači na švedskom Federalnom insititutu za tehnologiju (EPFL) kažu da bi lagana veštačka ruka jednog dana mogla da pomogne paraplegičarima da se sami hrane.
Možda najveći problem u pravljenju pristupačnih veštačkih ruku za pacijente sa povredom kičmene moždine, jeste kako preneti snagu u prste koji nisu dovoljno jaki da uhvate predmete. Jedno rešenje su mali električni motori nazvani aktivatori. Međutim njihova konstrukcija je mehanički komplikovana i zahteva električnu energiju, što je čini skupljom i donekle nezgrapnom.
Naučnici na švedskom Federalnom institutu za tehnologiju pokušali su da reše taj problem pomerajući aktivatore iz ruke u kutiju koju pacijenti mogu da nose na grudima, što egzoskeleton čini laganim kao rukavica bez prstiju.
“Ovaj uređaj je zasnovan na veštačkim tetivama. Aktivator se nalazi u gornjem delu ruke tako da šaka može slobodno da se pokreće, a prilikom hvatanja i rukovanja predmeta sačuvan je osećaj”, navodi Luka Randazo, istraživač na Švedskom federalnom institutu za tehnologiju.
Pokreti egzoskeletona se kontrolišu pomoću moždanih talasa koji se prenose putem kape sa senzorima. Tokom istraživanja, naučnici su otkrili da su pokreti indukovani tim uređajem izazvali funkcije moždanih talasa, koje su tipične za pokret ruke zdrave osobe. Čulne povratne informacije, koje dobijaju preko prstiju, pomogle su pacijentima da poboljšaju kontrolu svojih pokreta.
“Ovaj egzoskeleton šake ne samo da podstiče iste pokrete koje čini i prirodna ruka, već i podstiče aktivnost mozga, koja je slična onoj koja se javlja kod zdrave osobe kada koristi šaku”, kaže vođa projekta Hoze Del. R. Milan.
U zavisnosti od povrede, robotička ruka takođe može da se kontroliše pokretima očiju, glasovnim instrukcijama i preostalom mišićnom aktivnošću oštećenog uda.