Nedavna studija istraživačkog centra „Pju“ otkriva da su po prvi put Azijati pretekli Hispance kao najbrže rastuća imigrantska populacija u Sjedinjenim Državama. Kako iz Čikaga izveštava novinar Glasa Amerike Kejn Farabo, profesionalci južnoazijskog porekla čine najveći deo nove imigrantske zajednice u tom gradu na srednjem zapadu i ujedno zadovoljavaju potrebu za visoko obrazovanim tehnološkim kadrom.
Uprkos usporenoj ekonomiji, menadžer Pit Tapaskar teško popunjava upražnjena radna mesta u njegovog tehnološkoj kompanji „ProSoft“ u predgradju Čikaga.
„Ne dobijamo dovoljno stručnjaka lokalno. Moramo da zavisimo od kadrova iz Azije – Indije, Pakistana i drugih zemalja - bilo gde da su dostupni.“
Tapaskar ističe da oko 80 odsto radne snage „ProSoft-a“ dolazi iz zemalja van Sjedinjenih Država, uglavnom iz Indije.
Veća potražnja za kvalifikovanim stručnjacima u informativnoj tehnologiji, primorava kompanije poput „ProSofta“ da regrutuje radnu snagu iz zemalja van Sjedinjenih Država uglavnom iz Indije. Taj trend uveliko menja američko društvo.
„Azijati nisu samo Kinezi“, ističe indijski imigrant Šodji Metju.
Čikago ima treću po veličini zajednicu Amerikanaca indijskog porekla u SAD koja sve više raste. Šodji Metju je došao u Čikago iz Indije pre više od 10 godina.
„Devedeset odsto radnih viza koriste Indusi.“
„Veliki deo imigracije je zasnovan na radnim vizama - više nego što je to slučaj u drugim zajednicama“, ističe Tajet Li, izvršna direktorka Azijsko-američkog instituta.
Ona kaže da bi studija istraživačkog centra „Pju“ trebalo da promeni uvrežene stereotipe o azijskoj imigraciji u Sjedinjenim Državama.
„U Ilinoisu, Amerikanci indijskog porekla su zapravo najveća azijska etnička grupa, već drugi popis za redom, pošto nadmašuju kineske i filipinske zajednice. Mislim da to iznenadjuje mnoge.”
To medjutim ne iznenadjuje Šodji Metjua, koji je došao u Čikago neposredno pre popisa 2000. godine, radeći na sprečavanju očekivanog kompjuterskog problema sa 2000-om godinom.
„Došao sam sa H1-B vizom. Ta viza se koristi za tehnološke profesionalce. U to vreme takozvani problem 'Y2K' je bio aktuelan i javila se velika potreba za odredjenim kadrovima pošto je postojala nestašica stručnjaka.“
Metju dodaje da ta nestašica još uvek postoji i da su mnogi koji su došli u SAD sa radnim vizama doneli odluku da ostanu. Danas postoji još veća potražnja za tehnološkim kadrovima iz Južne Azije, ali i nedovoljan broj viza da se oni dovedu u Sjedinjene Države, ističe vlasnik „ProSoft-a“ Pit Tapaskar.
„Nakon 11. septembra imigracioni sistem postao je komplikovaniji. Kvote su smanjene.“
Tapaskar dodaje da je takodje potrebno više vremena za procesovanje viza, što odlaže zapošljavanje stručnjaka.
Uprkos usporenoj ekonomiji, menadžer Pit Tapaskar teško popunjava upražnjena radna mesta u njegovog tehnološkoj kompanji „ProSoft“ u predgradju Čikaga.
„Ne dobijamo dovoljno stručnjaka lokalno. Moramo da zavisimo od kadrova iz Azije – Indije, Pakistana i drugih zemalja - bilo gde da su dostupni.“
Tapaskar ističe da oko 80 odsto radne snage „ProSoft-a“ dolazi iz zemalja van Sjedinjenih Država, uglavnom iz Indije.
Veća potražnja za kvalifikovanim stručnjacima u informativnoj tehnologiji, primorava kompanije poput „ProSofta“ da regrutuje radnu snagu iz zemalja van Sjedinjenih Država uglavnom iz Indije. Taj trend uveliko menja američko društvo.
„Azijati nisu samo Kinezi“, ističe indijski imigrant Šodji Metju.
Čikago ima treću po veličini zajednicu Amerikanaca indijskog porekla u SAD koja sve više raste. Šodji Metju je došao u Čikago iz Indije pre više od 10 godina.
„Devedeset odsto radnih viza koriste Indusi.“
„Veliki deo imigracije je zasnovan na radnim vizama - više nego što je to slučaj u drugim zajednicama“, ističe Tajet Li, izvršna direktorka Azijsko-američkog instituta.
Ona kaže da bi studija istraživačkog centra „Pju“ trebalo da promeni uvrežene stereotipe o azijskoj imigraciji u Sjedinjenim Državama.
„U Ilinoisu, Amerikanci indijskog porekla su zapravo najveća azijska etnička grupa, već drugi popis za redom, pošto nadmašuju kineske i filipinske zajednice. Mislim da to iznenadjuje mnoge.”
To medjutim ne iznenadjuje Šodji Metjua, koji je došao u Čikago neposredno pre popisa 2000. godine, radeći na sprečavanju očekivanog kompjuterskog problema sa 2000-om godinom.
„Došao sam sa H1-B vizom. Ta viza se koristi za tehnološke profesionalce. U to vreme takozvani problem 'Y2K' je bio aktuelan i javila se velika potreba za odredjenim kadrovima pošto je postojala nestašica stručnjaka.“
Metju dodaje da ta nestašica još uvek postoji i da su mnogi koji su došli u SAD sa radnim vizama doneli odluku da ostanu. Danas postoji još veća potražnja za tehnološkim kadrovima iz Južne Azije, ali i nedovoljan broj viza da se oni dovedu u Sjedinjene Države, ističe vlasnik „ProSoft-a“ Pit Tapaskar.
„Nakon 11. septembra imigracioni sistem postao je komplikovaniji. Kvote su smanjene.“
Tapaskar dodaje da je takodje potrebno više vremena za procesovanje viza, što odlaže zapošljavanje stručnjaka.