Analitičari kažu da je cilj zapošljavanja takozvanih “mladih prinčeva” otvaranje poslovnih prilika u Kini. Postavlja se međutim pitanje da se li se ta praksa, koja traje već dvije decenije, može takođe smatrati korupcijom.
Komisija za hartije od vrijednosti od 2010. istražuje najmanje sedam slučajeva podmićivanja kineskih zvaničnika, koji obuhvataju i velike američke kompanije. U središtu istrage navodno su djeca visokih zvaničnika, zaposlena u ogranku banke Džej Pi Morgan u Hong Kongu.
Njujork Tajms izvještava da je banka 2007. zaposlila Žang Šiši, ćerku Žanga Šuganga, visokog zvaničnika Kineske željezničke grupe kojem se u Pekingu sudu zbog navodnog primanja milionskog mita. Zatim je 2010. zaposlen Tang Šaoning, sin predsjedavajućeg kineske kompanije “Everbrajt Grup”, Tanga Šuangninga.
Obje kompanije, koje su u državnom vlasništvu su, nakon toga postale klijenti Džej Pi Morgana. Gordon Čeng, autor knjige “Predstojeći kolaps Kine”, kazao je za Glas Amerike, putem skajpa, da su ova zapošljavanja postala poznata kao “Lov na slonove”.
“Slonovi su veoma važni državni zvaničnici. Njihova djeca pohađala su veoma dobre poslovne škole širom svijeta i ako želite da uhvatite ove slonove odnosno da dobijete velike ugovore zakoračićete u džunglu. To je ono što se ovdje događa.”
Čeng ističe da je riječ o univerzalnoj praksi u Kini, gdje se ljudi oslanjaju na “guanši”, što u bukvalnom prevodu znači veze i ukazuje na obostrane obaveze dvije strane. Analitičari kažu da se za mito obično koristi novac, putovanje ili zabava, a manje zapošljavanje djece. Neki od tih slučajeva međutim obuhvataju i ogromne zarade.
Banka UBS je zaposlila sina Lija Ruihuana, bivšeg člana elitnog stalnog odbora kineskog Politbiroa, uz navodnu naknadu od 10 miliona dolara. Američki zakon protiv korupcije, iz 1977. godine, zabranjuje američkim kompanijama da daju vrijedne stvari stranim zvaničnicima u zamjenu za obezbjeđivanje ili zadržavanje poslova.
“Mladi prinčevi” se međutim često ne zadržavaju dugo u finansijskim institucijama, koje ih revnosno zapošljavaju. Ming Šia, profesor političkih nauka na njujorškom Gradskom univerzitetu govorio je za Glas Amerike putem Skajpa.
“Sjedinjene Države su razvijeno tržište, tako da nema šansi za djecu kineskih lidera, koja ostanu u Americi, da se probiju. Ukoliko se dugo vremena nalaze na nekom položaju u Sjedinenim Državama, onda je u suštini riječ o radnom mjestu na srednjem nivou uprave, koji ne donosi iznenadne ogromne profite.”
Iako se dugogodišnja praksa zapošljavanja djece zvaničnika u poslednje vrijeme ređe koristi, odluka Komisije za hartije od vrijednosti o sprovođenju istrage, podstakla je novo interesovanje za to pitanje. Ming Šia vjeruje da istraga možda odražava strahovanja Sjedinjenih Država u pogledu kineskog kapitalističkog modela zasnovanog na porodičnim i prijateljskim vezama.
“Sjedinjene Države su do određenog stepena svjesne da kineski model kapitalizma, naročito na strateškom nivou, može da ugrozi globalne investicije, poslovanje i protok kapitala, te da može na neki način da ugrozi američki i zapadni način života.”
Status istrage Komisije za hartije od vrijednosti, koja je u toku, još nije poznat.
Komisija za hartije od vrijednosti od 2010. istražuje najmanje sedam slučajeva podmićivanja kineskih zvaničnika, koji obuhvataju i velike američke kompanije. U središtu istrage navodno su djeca visokih zvaničnika, zaposlena u ogranku banke Džej Pi Morgan u Hong Kongu.
Njujork Tajms izvještava da je banka 2007. zaposlila Žang Šiši, ćerku Žanga Šuganga, visokog zvaničnika Kineske željezničke grupe kojem se u Pekingu sudu zbog navodnog primanja milionskog mita. Zatim je 2010. zaposlen Tang Šaoning, sin predsjedavajućeg kineske kompanije “Everbrajt Grup”, Tanga Šuangninga.
Obje kompanije, koje su u državnom vlasništvu su, nakon toga postale klijenti Džej Pi Morgana. Gordon Čeng, autor knjige “Predstojeći kolaps Kine”, kazao je za Glas Amerike, putem skajpa, da su ova zapošljavanja postala poznata kao “Lov na slonove”.
“Slonovi su veoma važni državni zvaničnici. Njihova djeca pohađala su veoma dobre poslovne škole širom svijeta i ako želite da uhvatite ove slonove odnosno da dobijete velike ugovore zakoračićete u džunglu. To je ono što se ovdje događa.”
Čeng ističe da je riječ o univerzalnoj praksi u Kini, gdje se ljudi oslanjaju na “guanši”, što u bukvalnom prevodu znači veze i ukazuje na obostrane obaveze dvije strane. Analitičari kažu da se za mito obično koristi novac, putovanje ili zabava, a manje zapošljavanje djece. Neki od tih slučajeva međutim obuhvataju i ogromne zarade.
Banka UBS je zaposlila sina Lija Ruihuana, bivšeg člana elitnog stalnog odbora kineskog Politbiroa, uz navodnu naknadu od 10 miliona dolara. Američki zakon protiv korupcije, iz 1977. godine, zabranjuje američkim kompanijama da daju vrijedne stvari stranim zvaničnicima u zamjenu za obezbjeđivanje ili zadržavanje poslova.
“Mladi prinčevi” se međutim često ne zadržavaju dugo u finansijskim institucijama, koje ih revnosno zapošljavaju. Ming Šia, profesor političkih nauka na njujorškom Gradskom univerzitetu govorio je za Glas Amerike putem Skajpa.
“Sjedinjene Države su razvijeno tržište, tako da nema šansi za djecu kineskih lidera, koja ostanu u Americi, da se probiju. Ukoliko se dugo vremena nalaze na nekom položaju u Sjedinenim Državama, onda je u suštini riječ o radnom mjestu na srednjem nivou uprave, koji ne donosi iznenadne ogromne profite.”
Iako se dugogodišnja praksa zapošljavanja djece zvaničnika u poslednje vrijeme ređe koristi, odluka Komisije za hartije od vrijednosti o sprovođenju istrage, podstakla je novo interesovanje za to pitanje. Ming Šia vjeruje da istraga možda odražava strahovanja Sjedinjenih Država u pogledu kineskog kapitalističkog modela zasnovanog na porodičnim i prijateljskim vezama.
“Sjedinjene Države su do određenog stepena svjesne da kineski model kapitalizma, naročito na strateškom nivou, može da ugrozi globalne investicije, poslovanje i protok kapitala, te da može na neki način da ugrozi američki i zapadni način života.”
Status istrage Komisije za hartije od vrijednosti, koja je u toku, još nije poznat.