U državi Merilend je u toku akcija spašavanja najmanje i najređe vrste kornjače, koja živi na tlu severne Amerike. Mala američka barska kornjača ima toliku snagu da je pomerila čitav projekat izgradnje autoputa u državi Merilend. Te male kornjače su postale ugrožena vrsta, jer njihovo stanište polako nestaje, a na svakom koraku vrebaju i lovokradice.
Postavljanjem odašiljača možete da locirate malu američku barsku kornjaču, koja je pod zemljom, a na sebi ima antenu. Krejg Peterson iz Sekretarijata za prirodne resurse države Merilend kaže:
“Odašiljač na kornjači šalje signal, koji se čuje preko slušalica. Kako se približavamo, zvuk postaje sve jači, a kada se potpuno približimo pređemo napravom po zemlji i najčešće možemo da utvrdimo tačno gde se ona nalazi”.
U ovih nekoliko hektara zaštićenog zemljišta, nekih 35 kornjača živi u blatu. To je najmanja kornjača u severnoj Americi i smatra se ugroženom vrstom. Ima ih svega nekoliko hiljada. One se nastanjuju na malim delovima močvarnog zemljišta u nekoliko država na istočnoj obali Sjedinjenih država. Skot Smit već 17 godina radi sa malim kornjačama. Jedna od malih kornjača je pronađena pre 12 godina. Stručnjaci su procenili da je stara 40 godina i da bi mogla da poživi još otprilike 20. Mužjak je težak oko 130 grama, a odašiljač, koji mu je ugrađen na leđa ima sedam grama. Antena pomaže naučnicima da prate njegovo zdravstveno stanje i ponašanje na raznim mestima gde provodi zimu.
“Kornjačice provode dosta vremena u blatu, bukvalno ga pomeraju i prave male prolaze za druge životinje. Jednostavno su mnogo slatke”.
Međutim, to što su slatke im nije puno pomoglo, kako objašnjava Džuli Slejkom iz Američke službe za ribu i divljač.
“Deo problema je nestanak njihovog staništa, ali su veliki problem i ljudi koji love kornjače i nelegalno ih prodaju”.
Spora reprodukcija, grabljivice i životinje kao što su rakuni, koji jedu jaja kornjača, takođe predstavljaju pretnju za njihov opstanak.
“Ženke tek sa otprilike 10 godine stasaju za reprodukciju, a onda samo jednom godišnje izlegu 2-5 jaja”.
Razvoj i promene u vodenim tokovima dramatično su izmenili staništa kornjača. Danas, kada se mala američka barska kornjača suočava sa mogućnošću istrebljenja, lokalne vlasti i organizacije za zaštitu prirodne sredine udružile su se kako bi ih zaštitile. Pre nekoliko godina, na ovom mestu je trebalo da se sagradi autoput. Ali u Adminsitraciji za autoputeve države Merilend, biolog Bil Brenč vodi računa o kornjačama.
“Put je trebalo da prođe baš ovuda gde sada stojimo. Kada smo pre 15-20 godina shvatili da mala američka barska kornjača živi tu, izabrali smo alternativni autoput s druge strane brda, kako bi izbegli ovo područje i zaštitili stanište kornjača”.
Autoput udaljen od zaštićene zone u kojoj žive kornjače je skoro završen. Postoje i planovi da se njihovo stanište restaurira. Štetno rastinje na zemljištu sada uklanjaju koze i ovce, a ne mašine ili hemikalije koje bi mogle da budu opasne za kornjače.