Zahvaljujući sofisticiranim senzorima koji hvataju moždane talase, jedan pacijent na Islandu nas je bukvalno doveo na korak bliže tom cilju.
Kad Gumi Olafson pomera svoju protetičku nogu, to izgleda sasvim prirodno.
“Trebalo mi je 10 minuta da naučim da je kontrolišem. Mogu da ustanem i odšetam”.
Olafson kaže da ima osećaj kao da pomera nogu svojim mišićima. Majušni senzori, koje je prošle godine osmislila Fondacija Alfred Man sa sedištem u Sjedinjenim Državama, ugrađeni su u Olafsonovo mišićno tkivo, koje je preostalo posle amputacije njegove desne noge pre 10 godina. Olafsona je operisao hirurg ortoped, Torvaldur Ingvarson.
“Postavili smo senzore u mišiće, tako da mišići prepoznaju signale, koji se onda prenose do proteze te ona reaguju onako kako mozak nalaže”.
Senzori implanti su se koristili i ranije, ali Ingvarson objašnjava da je ovo prvi put da pacijent može da pomera bioničku nogu bez intenzivnog fokusiranja na taj zadatak. Olafson kaže da vežbanjem postaje sve bolji u kontrolisanju veštačkog uda.
“Svaki dan naučite više o tome kako da pravilno hodate sa tim stopalom, kako da ga koristite uzbrdo, nizbrdo, niz stepenice, uz stepenice, čak i dok sedate i ustajete sa stolice”.
Još jedan pacijent na Islandu je postigao slične rezultate, dok su ranije ove godine tri pacijenta iz Austrije počeli da koriste istu tehnologiju za kontrolu njihovih bioničkih ruku. Istraživači kažu da je sledeći korak napraviti bioničke udove kojima će pacijenti moći i da osete dodir.