Veći dio arapskog svijeta zahvatile su pobune ove godine, dok su anti-vladini protesti održani i u Evropi. Dopisnik Glasa Amerike iz Londona bavi se paralelama između arapskih i evropskih protesta.
Januar u Tunisu. Protesti koji su počeli u malom gradu Sidi Buzidu, kulminirali su ostavkom predsjednika Zina el-Abidina Ben Alija. Slične demonstracije zatim su održane u Egiptu, rezultirajući svrgavanjem predsjednika Hosnija Mubaraka s vlasti. Protesti su postali poznati kao “arapsko proljeće”. Meri Kaldor učestvovala je u opozicionom pokretu u Mađarskoj tokom Hladnog rata. Danas je profesor globalne uprave na Londonskoj školi ekonomije.
"Ljudi su mislili da je Bliski Istok na neki način drugačiji, što je bilo zasnovano na pretpostavci da je islam različit – ‘da ne liči na nas’. Ta pretpostavka takođe je bila temelj rata protiv terorizma. Arapsko proljeće je izuzetno zato što, po mom mišljenju, osporava tu pretpostavku. Pokazuje da su Arapi demokrate kao i svi drugi.”
I dok je Arapsko proljeće dobijalo na zamahu, protesti su počeli da se javljaju i u pojedinim evropskim zemljama. U Atini, hiljade ljudi protestovale su protiv plana grčke vlade o smanjenju troškova i privatizaciji.
“Sve to ima veze sa neuspjelim zastupanjem, osjećajem da je politička klasa odvojena. ‘Ne možemo da utičemo na njih i nečuveno je što iznenada govore da moramo da platimo za ono što su banke uradile’. Mislim da u arapskom svijetu postoji sličan osjećaj nezadovoljstva. Tako da između događaja u Evropi i u arapskom svijetu postoji mnogo sličnosti.“
U Londonu su takođe organizovane demonstracije zbog mjera štednje britanske vlade. Slične scene mogle su se vidjeti i u drugim djelovima Evrope. U Madridu, demonstranti su zauzeli glavni trg Puerta del Sol, po ugledu na egipatske proteste na kairskom trgu Tahrir nekoliko mjeseci ranije. Oven Tjudor je međunarodni sekretar Kongresa britanskih sindikata.
"Postoje jasne razlike između događaja u različitim zemljama. U Evropi govorimo o demokratijama, a u većem dijelu sjeverne Afrike o diktaturama. Ali uzroci onog što se događa se veoma slični. U pitanju je i ekonomska kriza.”
Tjudor ističe da je uloga sindikata bilja ključna u podsticanju štrajkova u Egiptu, koji su doveli do Mubarakovog svrgavanja. Evropski sindikati sve više podržavaju svoje arapske kolege i istovremeno dobijaju savjete od njih.
"Oni takođe dolaze u Evropu, razgovaraju sa sindikalcima u Britaniji i širom kontinenta. Inspirišu ljude porukama da mogu da prikupe podršku i pobijede u ovim sporovima”.
Profesorka Kaldor smatra da su protesti već izmijenili geopolitički položaj arapskog svijeta.
"1989. okončan je Hladni rat. 2011. rat protiv terorizma postao je sporedan, a al-Kaida marginalizovana. Osama bin Laden je ubijen u Pakistanu, ali su njegov politički uticaj neutralisali demonstranti na Bliskom Istoku.”
Konačan ishod protesta u Evropi i u arapskom svijetu još je neizvjestan. Analitičari međutim poručuju da će 2011. biti upamćena kao godina izuzetnih promjena.